Η έρευνα που παρουσιάζεται εδώ, αποσκοπεί στο να αναδείξει το ανεξερεύνητο πεδίο των υπηρεσιών διερμηνείας στις ανοιχτές δομές φιλοξενίας προσφύγων της Ελλάδας.

Ο αναγνώστης στις σελίδες αυτού του βιβλίου θα βρει αποτυπωμένες, αληθινές εικόνες της κατάστασης που επικρατεί στις δομές φιλοξενίας και του τρόπου με τον οποίο οι άνθρωποι επικοινωνούν εκεί.

Ενδεικτικά, κάποιες από αυτές τις εικόνες δείχνουν τη γλώσσα να αναγνωρίζεται ως εμπόδιο αντί για γέφυρα επικοινωνίας, τους ρόλους του διερμηνέα να συγχέονται με εκείνους του παιδαγωγού ή του οδηγού, καθώς επίσης και επαγγελματίες που συστήνονται ως αριθμοί και όχι με το όνομά τους. Άλλες εικόνες, όμως, παρουσιάζουν διερμηνείς να προσπαθούν να διεκδικήσουν την αναγνώριση και την κατοχύρωση του επαγγέλματός τους και να ζητούν εκπαίδευση.

Πέρα από τα παραπάνω, ο διδάσκων, ο φοιτητής ή ο ερευνητής που θα διαβάσει αυτό το βιβλίο, θα βρει προτάσεις για μια ολοκληρωμένη προσέγγιση του ζητήματος των σύγχρονων αναγκών της κοινοτικής διερμηνείας στην Ελλάδα (οργάνωση των υπηρεσιών, εκπαίδευση, κατάρτιση, επαγγελματοποίηση), αλλά και ερευνητικές ιδέες που προκύπτουν από τα συμπεράσματα και θα μπορούσαν να εμπνεύσουν μελλοντικές ερευνητικές πρωτοβουλίες σε αυτό το αχαρτογράφητο πεδίο της διερμηνείας στην Ελλάδα.